1. Овқатланаётганда оёқ кийимни ечиб ўтириш.

2. Овқат ейиш олдидан икки қўлни бў­ғимгача уч марта ювиш.

Расули акрам соллаллоҳу алайҳи ва сал­лам марҳамат қилади: “Овқатланишдан олдин қўлни ювишда бир савоб бўлса, таом­ланиб бўлиб, ювишда икки ҳисса савоб бор”(Имом Ҳоким ривояти).

Инсоният овқатдан олдин икки қўлини ювишни ҳозирга келиб бирмунча ўзлаш­тириб олди. Шу билан бирга, бу ишни шах­сий озодалик, гигиена, маданият ё шунга ўхшаш сифатлар билан васф қилишга урин­моқда. Демак, биз бу ишларни суннатга му­вофиқ амал қиламан деб бажарсак, савоб оламиз.

3. Овқат билан бирга дастурхонда сирка ва кўкат бўлиши.

4. Одоб билан, камтарин ҳолда ўти­­риш.Яъни, овқат ейиш вақтида чап оёқ устига ўтириб, ўнг тиззани тик ҳолда тут­моқ лозим. Дастурхон атрофида қулай ўтириб олиб, то туриб кетгунга қадар бир маромда туриш, яъни ётиб олмас­лик ва ёнбошламаслик лозим. Зеро, Пай­ғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай ишларни қатъиян ман қилганлар.

Абу Жуҳайфа розийаллоҳу анҳудан ри­воят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алай­ҳи ва саллам: “Мен ёнбошлаган ҳо­лимда таом емайман”, дедилар (Имом Бухорий ва Имом Термизий ривояти).

5. “Бисмиллаҳир роҳманир роҳим” дейиш.

Ойша розийаллоҳу анҳодан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Қайси бирингиз таом еса, Аллоҳнинг исмини зикр қилсин. Агар ав­валида зикр қилишни унутиб қўйса, “Бисмиллаҳи аввалуҳу ва ахироҳу” десин», дедилар (Имом Абу Довуд ва Имом Термизий ривояти).

6. Ўнг қўл билан ейиш.

Ибн Умар розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Қайси бирингиз таом еса, ўнг қўли билан есин. Сув ичса, ўнг қўли билан ичсин. Чунки шайтон чап қўли билан еб, чап қўли билан ичади”, дедилар (Имом Муслим, Имом Абу Довуд ва Имом Термизий ривояти).

7. Туз билан бошлаш.

8. Туз билан тугатиш.

9. Нонни икки қўл билан синдириш.

10. Қўл билан ейиладиган таомни уч бармоқ билан, яъни бош, кўрсат­кич ва ўрта бармоқлар билан ейиш.

11. Таомни ўз олдидан ейиш.

12. Таом юқини бармоғи билан олиб ялаш.

13. Таомланиб бўлгандан сўнг “Ал­ҳамдулиллаҳ”, дейиш.

14. Қўлни артишдан олдин ялаш. Жобир розийаллоҳу анҳудан ривоят қили­нади. Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Албатта, шайтон ҳар бирингизнинг ҳар бир ишида ҳозир бўлади. Қачонки ­бирингиздан овқатланиш пайтида луқма тушса, ундаги нолойиқ нарсани кетказиб, кейин есин. Уни шайтонга қолдирмасин. Фориғ бўлганида эса бармоқларини яласин. Чунки у таомнинг қаерида барака бўлишини билмайди”, дедилар (Имом Муслим, Имом Абу Довуд, Имом Термизий ва Имом Насоий ривояти).

15. Дастурхондаги нон ушоқларини одоб ва эҳтиром билан териб ейиш.

16.Таомдан сўнг тишларни тоза­лаб ювиш. Тишларни ювишни одат қилма­ганларда кўплаб муаммолар юзага келади. Масалан, овқат қолдиқларини тишларда анча вақтгача туриб қолиши натижасида тишлар жиддий касалликларга чали­нади. Ҳамда ошқозон-ичак тизимида иккиламчи касалликлар ҳам келиб чиқиши мумкин. Бундан ташқари, тиш коваклари организмдаги инфекция ўчоқлари ҳисоб­ланади. Натижада ревматизм, бўғим ва буйрак касалликлари ҳамда бош­қа кўплаб касалликларга сабаб бўлиши мумкин.

17. Овқатдан сўнг оғизни уч марта ғарғара қилиш.

18. Овқатланиш асносида ҳам Аллоҳ тао­лонинг зикридан ва У зотнинг неъмат­лари шукронасидан ғофил бўлмаслик.

Манба hidoyat.uz