Эрурсан осий уммат меҳрибони, ё Расулаллоҳ,

Ғариблар боши узра соябони, ё Расулаллоҳ.

Вужудинг кони раҳмат, боиси ижоди оламсан,

Сенга кўп илтифоти ул худони, ё Расулаллоҳ.

Ҳабибу ҳам Расулу ҳам шафеъул-музнибиндурсан1,

Ки йўқдур заррача бу қул гумони, ё Расулаллоҳ.

Каромат айлаган жумла улуму ақли кулл Тангрим,

Ки сенга ошкоро ҳар ниҳони, ё Расулаллоҳ.

Имом этди сени жумла паямбар Байтул Ақсода,

Набийлар ичра сенсан нуктадони2, ё Расулаллоҳ.

Сен ул кеча тамоми пасту боло соири ўлдунг,

Ки аршу курси қолмай ломакони, ё Расулаллоҳ.

Шаҳи кавнайн эрурсан, жумла мавжудот маҳкуминг,

Сенга бўлмиш мусаллам ҳукмрони, ё Расулаллоҳ.

Нечун жонлар фидо бўлмас санингдек меҳрибонига,

Дединг уммат, қўюб ота-анони, ё Расулаллоҳ.

Хаёлига тушиб тавфинг мани саргаштанинг қалбин,

Самуми3 шавқинг ўртар ҳар замони ё Расулаллоҳ.

Иложим йўқки бошим остонинг хокиға сурсам,

Адо бўлғунча токим умри фоний, ё Расулаллоҳ.

Боролмай иштиёқингда юраклар қонга тўлгандур,

Не бўлғай чорласанг мен бенавони, ё Расулаллоҳ.

Агарчи пургунаҳ, бир гумраҳи ҳам бебизоатдур4,

Тасаддуқдур йўлингда жисму жони, ё Расулаллоҳ.

Саги даргоҳидур шоядки тегса Доғий осийға,

Шафоат хонидан бир устухони, ё Расулаллоҳ.

1 шафеъул-музнибиндурсан – гуноҳкорларнинг шафоат қилгувчи

2 нуктадони

3 самуми

4 бебизоатдур – ҳеч нарсаси йўқ